„OceÅ„ i doceÅ„ mój wkÅ‚ad
Pamiętaj jednak, że i Ciebie ktoś oceni.
Nie zdobień i złoceń blask,
tylko jak zostawić znak po sobie na Ziemi” –

niezwykle poetycki refren piosenki „NieÅ›miertelność”, tak dobitnie pasuje do osoby Krzysztofa Pankiewicza - uczestnika wspinaczek tatrzaÅ„skich, alpejskich i wypraw himalajskich, że nie mogliÅ›my go pominąć.
     I chociaż już go z nami nie ma (zmarÅ‚ 06.05.2009r., w Łodzi w wieku 57 lat), to niewÄ…tpliwie pozostawiÅ‚ po sobie niezatarte wspomnienie. To wspomnienie również spotkania, kiedy przyjÄ…Å‚ zaproszenie do GOK [3] w Osiecinach.
     Pana Krzysztofa goÅ›ciliÅ›my 12 listopada 2008 roku i już wtedy wydaÅ‚ siÄ™ czÅ‚owiekiem niezwykle skromnym i emanujÄ…cym pewnym spokojem. Każdy kto go poznaÅ‚ mógÅ‚by coÅ› dopowiedzieć o nim samym. 
     Ważniejsze jednak od opinii jest stwierdzenie, jakim byÅ‚ czÅ‚owiekiem, jakimi wartoÅ›ciami kierowaÅ‚ siÄ™ w życiu. A na pewno musiaÅ‚ być czÅ‚owiekiem wielkiego serca i ducha, bo przecież tego wymaga każda w górach zawierucha.
Nieraz słowa są zbędne, niepotrzebne..., ale pamięć o nim na pewno pozostanie.

Wyrazy wspóÅ‚czucia dla rodziny i bliskich od pracowników i dyrektora Gminnego OÅ›rodka Kultury oraz Stowarzyszenia Kulturalnego Gminy OsiÄ™ciny.