To niedzielne popoÅ‚udnie (19.12.2010r.) niech stanowi chwilÄ™ zadumy, nad stwierdzeniem, że wcale nie tak trudno pomagać Innym, a szczególnie dzieciom. Jak piÄ™knie powiedziaÅ‚ H. Goldszmit (J. Korczak):

Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.

Dzięki Państwu hojności niejeden uśmiech na twarzach dzieci zagości. Ta akcja charytatywna pod znamiennym hasłem:
„Wszystko, co uczyniliÅ›cie jednemu z tych braci moich najmniejszych, MnieÅ›cie uczynili” (Mt 25, 40) wspomoże Dom Dziecka nr 1 we WÅ‚ocÅ‚awku.
W mÄ™skiej tonacji usÅ‚yszeliÅ›my m.in. takie kolÄ™dy, jak: „Z Narodzenia Pana”.
DziewczÄ™ce gÅ‚osy rozbrzmiaÅ‚y wyÅ›piewujÄ…c m.in.: „Cicha noc”, „Przybieżeli do Betlejem”, „Pójdźmy wszyscy do stajenki”.
W recytowanych sÅ‚owach przyszli „AnioÅ‚owie biali”.
Å»yczenia również siÄ™ pojawiÅ‚y razem z tekstem Matki Teresy z Kalkuty.

Pozwolę je jeszcze raz zacytować:

Wtedy jest Boże Narodzenie

Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata
i wyciągasz do niego ręce,
jest Boże Narodzenie.

Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać,
jest Boże Narodzenie.

Zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad,
które jak żelazna obrÄ™cz uciskajÄ… ludzi
w ich samotności,
jest Boże Narodzenie.

Zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei "więźniom",
tym, którzy sÄ… przytÅ‚oczeni ciężarem fizycznego,
moralnego i duchowego ubóstwa,
jest Boże Narodzenie.

Zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze,
jak bardzo znikome są twoje możliwości
i jak wielka jest twoja słabość,
jest Boże Narodzenie.

Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg
pokochał innych przez ciebie,

Zawsze wtedy,
jest Boże Narodzenie.

PrzepiÄ™knie wystawiona „Opowieść o szewcy Mateuszu i jego przyjacioÅ‚ach” niejednego widza zachwyciÅ‚a. Nie zabrakÅ‚o niczego, a wiec byÅ‚ żłobek, w nim Jezusek, baranek przy boku, Maryja czuwaÅ‚a ze Å›w. Józefem, pastuszek i dwa anioÅ‚ki.
W czasie ÅšwiÄ…t Bożego Narodzenia również choinka przez szewczyka Mateusza zostaÅ‚a przybrana, a na niej bombki i Å‚aÅ„cuch zÅ‚ocisty. To wszystko przeplatane chórkiem kolÄ™dowym.
Na zakoÅ„czenie p. Piotr ZieliÅ„ski i p. Beata Woźniak podziÄ™kowali za przybycie i wsparcie. Ta akcja zostaÅ‚a utworzona dla dzieci i z myÅ›lÄ… o dzieciach, o które powinniÅ›my dbać, tak jak dbaÅ‚ o nie wielki spoÅ‚ecznik – Janusz Korczak.

„Daj dzieciom dobrÄ… wolÄ™, daj wysiÅ‚kom ich pomoc,
ich trudom błogosławieństwo.
Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą,
ale najpiękniejszą. A jako prośby mej zadatek
przyjmij jedyny mój klejnot: smutek. Smutek i pracÄ™”.

„Modlitwa wychowawcy”, napisana przez J. Korczaka 27 kwietnia 1920 roku.
1878 – 1942

Przy takim spotkaniu nie można przejść obojÄ™tnie obok tak znamienitej osobistoÅ›ci. Nie tylko byÅ‚ dyrektorem Domu Sierot, ale zapamiÄ™tany zostaÅ‚ jako „obroÅ„ca praw dziecka”, bo jak nikt inny potrafiÅ‚ wczuć siÄ™ w ich rolÄ™. Jego dziaÅ‚alność Å›wiadczyÅ‚a o tym, że najwiÄ™kszÄ… wartoÅ›ciÄ… jakÄ… ceniÅ‚ w życiu to dobro dzieci.
SÅ‚owa Jezusa: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże” musiaÅ‚ wziąć sobie do serca, tak bardzo, że nawet w obliczu zagrożenia nie opuÅ›ciÅ‚ swoich maÅ‚ych podopiecznych.

Galeria

Justyna Izydorczyk