Stoi w Osięcinach pomnik ceglany bardzo smutny.
Niemcy dwóch księży zabili w sposób strasznie okrutny.
Swym wizerunkiem pomnik ten tragiczne dni przypomina,
dni, których Å›wiadkiem byÅ‚a nasza gmina.
Dwudziestego trzeciego maja tysiąc dziewięćset czterdziestego roku,
proboszcz Matuszewski z prefektem KurzawÄ… u swego boku,
kochajÄ…c swych parafian i koÅ›cióÅ‚, któremu godnie sÅ‚użyli,
ÅšwiÄ™to Bożego CiaÅ‚a uroczystÄ… procesjÄ… wokóÅ‚ koÅ›cioÅ‚a uczcili.
Ta wojenna procesja wiary,wszystkim ludziom kościoła udowodniła,
że wiara w Boga jest silniejsza, niżli gwałt, przemoc i siła.
I gdy Niemcy o póÅ‚nocy księży naszych z plebanii wyprowadzali,
Stojąc obok siebie wiedzieli, że zginą lecz Oni Matce Boskiej i Bogu ufali.
Skatowani przez Niemców w mÄ™czarniach pod Witowem skonali.
Bóg ich nie opuÅ›ciÅ‚, Oni w tamtej chwili przed Bogiem już stali.
Chcieli przez śmierć Swoją pokazać Niemieckiemu tyranowi,
że za WIARĘ W BOGA I KOÅšCIÓÅ umrzeć sÄ… gotowi.
WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ IM DAĆ PANIE...