Stoi w Osięcinach pomnik ceglany bardzo smutny.

Niemcy dwóch księży zabili w sposób strasznie okrutny.

Swym wizerunkiem pomnik ten tragiczne dni przypomina,

dni, których Å›wiadkiem byÅ‚a nasza gmina.

Dwudziestego trzeciego maja tysiąc dziewięćset czterdziestego roku,

proboszcz Matuszewski z prefektem KurzawÄ… u swego boku,

kochajÄ…c swych parafian i koÅ›cióÅ‚, któremu godnie sÅ‚użyli,

ÅšwiÄ™to Bożego CiaÅ‚a uroczystÄ… procesjÄ… wokóÅ‚ koÅ›cioÅ‚a uczcili.

Ta wojenna procesja wiary,wszystkim ludziom kościoła udowodniła,

że wiara w Boga jest silniejsza, niżli gwałt, przemoc i siła.

I gdy Niemcy o póÅ‚nocy księży naszych z plebanii wyprowadzali,

Stojąc obok siebie wiedzieli, że zginą lecz Oni Matce Boskiej i Bogu ufali.

Skatowani przez Niemców w mÄ™czarniach pod Witowem skonali.

Bóg ich nie opuÅ›ciÅ‚, Oni w tamtej chwili przed Bogiem już stali.

Chcieli przez śmierć Swoją pokazać Niemieckiemu tyranowi,

że za WIARĘ W BOGA I KOÅšCIÓŁ umrzeć sÄ… gotowi.

WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ IM DAĆ PANIE...